Historia parafii

Rys historyczny Parafii Katedralnej w Rzeszowie

Parafia Katedralna, wcześniej jako Parafia Najśw. Serca Jezusowego w Rzeszowie, powstała jako samodzielny Ośrodek Duszpasterski wydzielony z Parafii Słocina w sierpniu 1972 roku. Z dniem 1 stycznia 1976 r. otrzymała od Biskupa Ignacego Tokarczuka Status parafii kanonicznej.

Początek parafii organizował się wokół tymczasowej kaplicy w dzielnicy Drabinianka, przy ul. Koło. Po prawie czteroletniej walce z władzami komunistycznymi Rzeszowa o zezwolenie na budowę kościoła dla dopiero powstającego Osiedla Nowe Miasto, w 1975 roku uzyskano zezwolenie i miejsce na budowę obecnego kościoła katedralnego. Centrum duszpasterskie zostało zlokalizowane wtedy przy będącym w budowie kościele przy dawnej ulicy Rejtana, a dziś Al. Gen. Sikorskiego 21. Walka o zezwolenie okupiona było znoszeniem przez miejscowych wiernych i duszpasterzy licznych szykan od władz bezpieczeństwa.

Wiosną 1976 r. rozpoczęto budowę.

Wspólnota parafialna liczyła wtedy ok. 900 osób. Zakupiono działkę pod budowę o powierzchni 2 ha. Budowlę obecnej katedry, zaprojektowaną wraz z obiektami towarzyszącymi: plebanią i domem katechetycznym, przez zespól inżynierski z Politechniki Krakowskiej pod kierownictwem prof. Witolda Cęckiewicza, wznoszono pięć lat. Całość obiektów ma 5.800 m² powierzchni. Krzyż wznosi się na wysokośc 52 m, długość katedry wynosi 68 m, a szerokość 45 m. Cały zespól obiektów połączony przewiązkami ma długośc 108 m.